Het regent, en regent… Ons huis ruikt naar natte hond. Het gedicht van Jan Hanlo, Regen, regen, komt geregeld in me op. Van weerstand tegen in dit geval de weersomstandigheden ga ik niet bepaald stralen, ik probeer deze daarom om te zetten in creativiteit. En ging hiervoor op de brede, dichterlijke schouders staan van Jan Hanlo. Ik leunde op zijn vorm, ritme en klankherhaling. Er zijn veel gedichten die zich hiervoor lenen. Het kan helpen om los van de eigen, vertrouwde stijl te komen, om andere taal en beelden te vinden en verbanden te leggen.
Ik goot mijn Nieuwjaars-voornemen in dit gedicht. Met dank aan meneer Hanlo.
Wat zou jij ervan maken? En mocht je jouw variant willen delen: in**@******************en.nl. Wees welkom.